......................జాన్ హైడ్ కనుమూరి
~*~
ఏ నాటి కథో
చవితినాడు చంద్రుణ్ణి చూస్తే...
నీలాపనిందలని
నీలాపనిందలని
నేనొక రాగిపాత్రనై
బాద్రపద చతుర్థి వెన్నెల్లో పడి
పొర్లాడిన వేళ
పాదమేదో తాకింది
అస్థిత్వం లేని నా దేహాన్ని
ఏ స్వాతి చినుకో గొంతుదిగింది
ఏ సిట్రిక్ యాసిడ్డో పడింది
కిలాన్ని కడిగి మిలమిలా మెరుపొచ్చింది
వేలికొనలేవో లీలగా ఆపాదమస్తకం తడిమాయి
అల్లావుద్దీన్ దీపంగా మారింది
కళ్ళమారబోసిన వెన్నెలయ్యింది
వెల్లువై పరిమళం విరిసింది
ఆ వెన్నెల్లో పాదచారినై
వన్నె త్రాచునై
నెలనెలా వెన్నెల పరిష్వంగంకోసం
పాదముద్రలు వెతుక్కుంటూ... వెతుక్కుంటూ
నెలవంకను స్పృసించిన
రవి వీక్షన కిరణాలు
ఆశ్ మాన్ కొండదారిపై
వెండిలా మెరుస్తూ
కకూ నా కలానికీవారథి వెన్నెల
కలాన్ని హలంగా
బీళ్ళను గాళ్ళను దున్నుతూ
వాటంగా మోటరువేసి
నరనరాన్ని నీరు నింపుతోంది
వెదజల్లిన బీజాలు
అంకురాలుగా కంకులుగా
లయ తూగుతుంటే
హరిత పవన లాస్యం మదినంతా నిండింది.
___________
మొదటి సారి నెలానెలా వెన్నెల (వినయకచవితి 2003)నాటి నుంచి కొన్ని జ్ఞాపకాలు