తనొక మంత్రదండం - నేనొక పిల్లన గ్రోవి
శేషభట్టర్ రఘు
ఆమె
మందారానికి బంగారం అద్దినట్టు నవ్వుతుంది
అప్పుడు
వెన్నెలకు చిల్లుపడి గదిలోకి రాల్చినట్టుంటుంది
తన మెత్తని పెదాల ఉన్నిచర్మం మంత్రదండంలా
జఢత్వాన్ని చిత్తుచేస్తుంది
ఇక నీటి పక్షుల్లా తిరిగే నా ప్రేమాన్విత మోహాన్ని
ద్రాక్షారస సాయంత్రాన్ని
మనోహర పుష్పంలాంటి తన ఉనికివైపు నడుపుతాను
ఒక ధూమ ప్రతిమనై
తను శ్వాసించే దారుల్ని తాకుతాను
ఏమాటామకామాట విడివిడిగా పేర్చిన
పొడిప్రేమల పలకల్ని విసిరేసి వస్తాను
ఇక కలల కొనలమీద
పిల్లనగ్రోవిలాంటి వాక్యం నేను
నెల నెలా వెన్నెల On Kinige
3193
దీనికి సబ్స్క్రయిబ్ చేయి:
కామెంట్లను పోస్ట్ చేయి (Atom)
1 కామెంట్:
చాలా మంచి కవిత, రఘు!
ఘజల్ ప్రభావాన్ని అందంగా పొదివి పట్టుకున్న పంక్తులివి.
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి